Wszyscy składamy się z dni naszego życia, z doświadczeń zebranych i zapamiętanych. Co by z nas zostało, gdyby je zniszczono?
Jonathan Carroll – “Szklana zupa”
Chyba nie muszę dodawać, że to jeden z moich ulubionych cytatów w ogóle.
Dzisiejszy dzień miał, jak każdy, swoje dobre i złe strony, ale jedną rzecz, która się dziś stała na pewno zapamiętam na dłużej. Lubię dostawać prezenty, ale czasem dawanie prezentu jest przyjemniejsze niż jego dostawanie. Właśnie dziś tak było. Chciałabym się "składać" tylko z takich wspomnień.
Posty
si, es una pena no saber polaco, pero como tu sabes un poco de español podemos entendernos, he encontrado un poema de Luis Cernuda, espero que te guste.
OdpowiedzUsuńNo es el amor quien muere...
No es el amor quien muere,
somos nosotros mismos.
Inocencia primera
Abolida en deseo,
Olvido de sí mismo en otro olvido,
Ramas entrelazadas,
¿Por qué vivir si desaparecéis un día?
Sólo vive quien mira
Siempre ante sí los ojos de su aurora,
Sólo vive quien besa
Aquel cuerpo de ángel que el amor levantara.
Fantasmas de la pena,
A lo lejos, los otros,
Los que ese amor perdieron,
Como un recuerdo en sueños,
Recorriendo las tumbas
Otro vacío estrechan.
Por allá van y gimen,
Muertos en pie, vidas tras de la piedra,
Golpeando la impotencia,
Arañando la sombra
Con inútil ternura.
No, no es el amor quien muere.
poprzekręcałam różne parole, zastanowiłam się i podoba mi się zestaw: "szklana zupa", tylko nie wiem co mogłoby to oznaczać..
OdpowiedzUsuńSkojarzenie?
Proszę bardzo:
Cellophane
Mister Cellophane
Shoulda been my name
Mister Cellophane
'Cause you can look right through me
Walk right by me
And never know I'm there...